XVI Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Nastała jesień – czas żniw. W wielu duszach swoich dzieci Kościół nie może zebrać żniwa, którego powinien oczekiwać. Jako ochrzczeni, bierzmowani i pielęgnowani poprzez świętą Eucharystię powinni oni być przepełnieni całą pełnią Boga (Lectio), tymczasem pozostają bezowocni. W intencji tych wszystkich swoich dzieci modli się Matka nasza Kościół, a wraz nią modlimy się także my słowami Introitu i Kolekty: Prosimy Cię, Panie, niech Twoja łaska zawsze nas uprzedza i towarzyszy nam, ponieważ tylko ona uzdalnia nas do pełnienia dobrych uczynków i rozwija w nas życie wieczne (Lectio). Pan odbudował Syjon – swój Kościół. Jego łaska czyni cuda (Alleluja), a poprzez sakramenty: chrzest, Eucharystię i spowiedź, przypomina to, co Chrystus uczynił choremu z dzisiejszej Ewangelii. Wychodzimy więc pełni nadziei naprzeciw Chrystusowi (Offertorium), który przez udział w Świętej Ofierze włącza nas w zasługi swojej śmierci krzyżowej, a poprzez sakramentalną Komunię daje nam siłę do tego, by przynosić dobre i święte owoce od naszej młodości aż po sędziwe lata (Communio).