Czytelnia

Wskazania dla uczestniczących

Poniższe wskazania mogą okazać się cenne dla tych, którzy wybierają się na Mszę trydencką po raz pierwszy. Mogą skorzystać również ci, którzy uczestniczą w niej od dłuższego czasu. Mamy nadzieję, że ten artykuł rozwiąże tego typu dylematy.

Wskazania ogólne:

1. Na głośne wezwania celebransa (śpiewane lub recytowane) odpowiadają głośno wszyscy (zarówno ministranci jak i wierni). Na ciche wezwania celebransa odpowiadają wyłącznie ministranci.
2. W razie wątpliwości jaką postawę (stojącą, siedzącą czy klęczącą) należy w danym momencie przyjąć – należy klęczeć.
3. Gdy wymawia się imię Jesus lub Gloria Patri et Filio et Spiritui Sancto należy skłonić głowę w stronę ołtarza.

Poszczególne części Mszy świętej (śpiewanej):

1. Aspersja: Na wejście celebransa z asystą wstajemy i stoimy aż do ich powrotu do zakrystii. Antyfonę na pokropienie śpiewamy za pierwszym razem kontynuując po zaintonowaniu przez celebransa, zaś za drugim razem – całą od początku. Z wersetu przynależącego do tej antyfony śpiewamy drugą jego część (po gwiazdce w tekście).

Msza katechumenów.

2. Modlitwy u stopni ołtarza: Na wejście celebransa i asysty stoimy śpiewając. Gdy celebrans dojdzie przed ołtarz czynimy wraz z nim duży znak krzyża.

3. Kyrie i Gloria: Stoimy. Podczas Gloria wykonujemy skłony głowy na słowa: Deusadoramus tegratias agimus tibiIesu Christesuscipe deprecationem nostram. Kończąc ten hymn słowami Cum Sancto Spiritu in gloria Dei Patris wykonujemy duży znak krzyża.

4. Lekcja i Alleluja: Gdy celebrans skończy Kolektę, wówczas odpowiadamy Amen i siadamy. Podczas śpiewu Alleluja oraz sekwencji (jeśli jest przepisana) siedzimy.

5. Ewangelia: Wstajemy na słowa Dominus vobiscum. Podczas wypowiadania przez celebransa słów Sequentia sancti Evangelii secundum N. czynimy trzy małe znaki krzyża. Jeśli jest przewidziana homilia to siadamy dopiero wtedy, gdy celebrans przyklęknie na środku przed stopniami ołtarza. W przeciwnym przypadku stoimy dalej.

6. Credo: Jeśli jest przepisane to śpiewamy je lub recytujemy stojąc. Na słowa: DeumIesum ChristumMaria Virginesimul adoratur wykonujemy skłon głowy. Przyklękamy podczas wypowiadania słów Et incarnatus est de Spiritu Sancto ex Maria Virgine: et homo factus est. Duży znak krzyża czynimy kończąc wyznanie wiary słowami Et vitam venturi sæculi.

Msza wiernych.

7. Offertorium: Po wezwaniu Oremus siadamy. Jeśli następuje okadzenie wiernych, wówczas wstajemy i stoimy. W przeciwnym razie wstajemy dopiero na wezwanie Dominus vobiscum.

8. Prefacja i Sanctus: Stoimy. Skłaniamy lekko głowę na słowa Gratias agamus. Po prefacji ministrant dzwoni dzwonkami – wówczas klękamy. Podczas słów Benedictus qui venit in nomine Domini czynimy duży znak krzyża.

9. Kanon Rzymski: Klęczymy i wstajemy dopiero po końcowym Amen. Podczas wypowiadania przez celebransa słów konsekracji pochylamy lekko głowę (w tym samym czasie uczynią to ministranci). A gdy celebrans podniesie wysoko konsekrowane Święte Postacie adorujemy Je (nie opuszczamy głowy!). Skłaniamy się dopiero gdy celebrans złoży Je na ołtarzu. Podczas słów Nobis quoque peccatoribus wypowiadanych przez celebransa nieco głośniej po konsekracji można jeden raz uderzyć się w piersi.

10. Modlitwa Pańska: Stoimy. Celebrans śpiewa lub recytuje sam, włączamy się dopiero na końcową frazę Et ne nos inducas in tentationem.

11. Agnus Dei: Po wezwaniu Pax Domini… odpowiadamy Et cum spiritu tuo (nie czynimy żadnych gestów symbolizujących przekazywanie znaku pokoju). Gdy ministrant zadzwoni dzwonkami, klękamy. Wypowiadając słowa miserere nobis oraz dona nobis pacem uderzamy się za każdym razem jeden raz w piersi.

12. Komunia święta: Po rozpoczęciu przez ministrantów recytowania Confiteor pochylamy się lekko i włączamy się do recytacji. Na każde mea culpa uderzamy się jeden raz w piersi. Wyprostowujemy się po końcowym Amen. Kiedy celebrans ukaże Hostię świętą pochylamy się tak jak poprzednio. Następnie wypowiadamy trzykrotnie słowa modlitwy Domine, non sum dignus uderzając się za każdym razem jeden raz w piersi.

Do przyjęcia Komunii świętej podchodzimy do prezbiterium i klękamy na stopniu. Przyjmując Komunię nie mówi się Amen i nie czyni się żadnych dodatkowych gestów (np. znaku krzyża). Klęczymy na swoich miejscach aż do wezwania Dominus vobiscum – wówczas wstajemy.

13. Błogosławieństwo: Bezpośrednio po odpowiedzi Deo gratias klękamy. Gdy celebrans odwróci się by pobłogosławić zebranych, czynimy duży znak krzyża, a następnie wstajemy.

14. Ostatnia Ewangelia: Stoimy i śpiewamy antyfonę maryjną (różną w zależności od okresu liturgicznego) lub pieśń. Podczas śpiewu nie przyklękamy. Stoimy aż do wyjścia celebransa i asysty do zakrystii.

Uwaga 1: Nie należy sugerować się postawami ministrantów lub chóru, ponieważ niejednokrotnie są one inne niż przewidziane dla wiernych. Wynika to z faktu pełnienia przez wymienione grupy szczególnych zadań liturgicznych.

Uwaga 2: Wymienione tutaj wskazania odnoszą się do Mszy śpiewanych celebrowanych w niedziele i święta w kościele św. Józefa w Tarnowie. Nie uwzględniono tutaj mszy cichych, podczas których należ cały czas klęczeć, oraz innych celebracji liturgicznych (np. obrzędów Wielkiego Tygodnia).

Skip to content