IV Niedziela Wielkiego Postu

Dzisiejsza niedziela jest ostatnią niedzielą w pierwszej części Wielkiego Postu – czasu uznania własnej słabości, wynagradzania Bogu za grzechy i uniżania się przed Jego sprawiedliwym Majestatem. Od następnej niedzieli liturgia Wielkiego Postu skieruje nasz wzrok z grzeszności człowieka na krzyż Zbawiciela, poddając nam pod rozważanie straszliwe katusze, jakie wycierpiał dla nas Chrystus.

Liturgia dzisiejszej niedzieli jest jednak zupełnie inna niż poprzedzających ją niedziel Wielkiego Postu. Wśród smutku i łez spowodowanych grzechem, rozbrzmiewa wezwanie do radości: „Laetare, Jerusalem: et conventum facite, omnes qui diligitus eam: gaudete cum laetitia, qui in tristitia fuistis: ut exultetis, et satiemini ab uberibus consolationis vestrae” (Introit). Przyczyną tej radości jest zbliżające się odkupienie dokonane w Chrystusie. On, przez swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie, przemienia nasz smutek spowodowany grzechem w prawdziwą radość paschalną. W każdej Mszy świętej możemy posmakować owej radości, gdy z czystym sercem łączymy się z Nim w komunii świętej.

Radosny charakter dzisiejszej niedzieli przejawia się nie tylko w tekstach mszalnych, ale także w zewnętrznych znakach. Pokutny – fioletowy – kolor szat liturgicznych rozjaśnia się aż do barwy różowej symbolizującej radość. Kościoły mogą być przystrajane kwiatami. Dopuszcza się także grę solo na organach, która w pozostałe dni Wielkiego Postu jest zabroniona.

Uwaga!
Poniższe fotografie przedstawiają zamierzchłą przeszłość — początki sprawowania Mszy świętych trydenckich w Tarnowie. Kilka szczegółów odbiega od dzisiejszych standardów liturgicznych i nie wolno ich traktować jako punktu odniesienia do dzisiejszej Mszy świętej w klasycznym rycie rzymskim. Zdjęcia zostały umieszczone jedynie w celach archiwalnych.