XXIV (ostatnia) Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Powrót Chrystusa to ukoronowanie Jego dzieła. Dlatego modlący się Kościół nie tyle nie przeraża się czarnymi barwami sądu, ile raduje ostatecznym zwycięstwem Prawdy, Dobra i Życia. Kończy się tęsknota, niewola i pielgrzymka, a zaczyna to, czego oko nie widziało ani ucho nie słyszało, co zgotował Bóg tym, którzy Go miłują.
Chrześcijanin przygotował się wraz z Kościołem i teraz wraz z Kościołem się raduje. Zupełnie zrozumiały niepokój natury zwycięża ufnością, że Zbawiciel, który nawet w grozie końca świata nie zapomina kierować i pocieszać swych wyznawców, zechce obdarzyć łaską ostatecznej wytrwałości tych wszystkich, którzy swe życie przeżyli w posłuszeństwie dla Kościoła, w służbie Matki Najświętszej i w szukaniu Królestwa Bożego.